From дзво́ник (dzvónyk) + -о- (-o-) + поді́бний (podíbnyj).
дзвоникоподі́бний • (dzvonykopodíbnyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | дзвоникоподі́бний dzvonykopodíbnyj |
дзвоникоподі́бне dzvonykopodíbne |
дзвоникоподі́бна dzvonykopodíbna |
дзвоникоподі́бні dzvonykopodíbni | |
genitive | дзвоникоподі́бного dzvonykopodíbnoho |
дзвоникоподі́бної dzvonykopodíbnoji |
дзвоникоподі́бних dzvonykopodíbnyx | ||
dative | дзвоникоподі́бному dzvonykopodíbnomu |
дзвоникоподі́бній dzvonykopodíbnij |
дзвоникоподі́бним dzvonykopodíbnym | ||
accusative | animate | дзвоникоподі́бного dzvonykopodíbnoho |
дзвоникоподі́бне dzvonykopodíbne |
дзвоникоподі́бну dzvonykopodíbnu |
дзвоникоподі́бних dzvonykopodíbnyx |
inanimate | дзвоникоподі́бний dzvonykopodíbnyj |
дзвоникоподі́бні dzvonykopodíbni | |||
instrumental | дзвоникоподі́бним dzvonykopodíbnym |
дзвоникоподі́бною dzvonykopodíbnoju |
дзвоникоподі́бними dzvonykopodíbnymy | ||
locative | дзвоникоподі́бному, дзвоникоподі́бнім dzvonykopodíbnomu, dzvonykopodíbnim |
дзвоникоподі́бній dzvonykopodíbnij |
дзвоникоподі́бних dzvonykopodíbnyx | ||
vocative | дзвоникоподі́бний dzvonykopodíbnyj |
дзвоникоподі́бне dzvonykopodíbne |
дзвоникоподі́бна dzvonykopodíbna |
дзвоникоподі́бні dzvonykopodíbni |