диле́ма • (diléma) f (plural диле́ми)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | дилема (dilema) | дилеми (dilemi) |
definite unspecified | дилемата (dilemata) | дилемите (dilemite) |
definite proximal | дилемава (dilemava) | дилемиве (dilemive) |
definite distal | дилемана (dilemana) | дилемине (dilemine) |
vocative | дилемо (dilemo) | дилеми (dilemi) |
диле́ма f (Latin spelling diléma)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | дилема | дилеме |
genitive | дилеме | дилема |
dative | дилеми | дилемама |
accusative | дилему | дилеме |
vocative | дилемо | дилеме |
locative | дилеми | дилемама |
instrumental | дилемом | дилемама |
Borrowed from Late Latin dilemma, from Ancient Greek δίλημμα (dílēmma, “ambiguous proposition”), from δι- (di-, “having two of”) + λῆμμα (lêmma, “premise, proposition”). Compare Russian диле́мма (dilémma), Belarusian дыле́ма (dyljéma).
диле́ма • (dyléma) f inan (genitive диле́ми, nominative plural диле́ми, genitive plural диле́м, relational adjective диле́мний)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | диле́ма dyléma |
диле́ми dylémy |
genitive | диле́ми dylémy |
диле́м dylém |
dative | диле́мі dylémi |
диле́мам dylémam |
accusative | диле́му dylému |
диле́ми dylémy |
instrumental | диле́мою dylémoju |
диле́мами dylémamy |
locative | диле́мі dylémi |
диле́мах dylémax |
vocative | диле́мо dylémo |
диле́ми dylémy |