дотече́ • (dotečé)
доте́че • (dotéče)
дотече • (doteče) third-singular present, pf (imperfective дотекува)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | дотечеел | дотекол | adjectival participle | дотечеен | ||
feminine | дотечеела | дотекла | adverbial participle | — | ||
neuter | дотечеело | дотекло | verbal noun | — | ||
plural | дотечееле | дотекле | perfect participle | дотечеено | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | дотечеам | дотечеев | дотеков | — | ||
2nd singular | дотечееш | дотечееше | дотечее | дотечеи | ||
3rd singular | дотечее | дотечееше | дотечее | — | ||
1st plural | дотечееме | дотечеевме | дотековме | — | ||
2nd plural | дотечеете | дотечеевте | дотековте | дотечеете | ||
3rd plural | дотечеат | дотечееа | дотекоа | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум дотекол | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
има-perfect | имам дотечеено | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев дотекол | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
има-pluperfect | имав дотечеено | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал дотечеено | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе дотечеам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам дотечеено | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе дотечеев | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав дотечеено | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум дотечеел | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал дотечеено | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би дотекол | би + aorist l-participle | ||||
има-conditional | би имал дотечеено | conditional of има + perfect participle |