Inherited from Proto-Turkic *ēlči. Also analyzable as ел (el, “country”) + -ші (-şı).
елші • (elşı)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | елші (elşı) | елшілер (elşıler) |
genitive | елшінің (elşınıñ) | елшілердің (elşılerdıñ) |
dative | елшіге (elşıge) | елшілерге (elşılerge) |
accusative | елшіні (elşını) | елшілерді (elşılerdı) |
locative | елшіде (elşıde) | елшілерде (elşılerde) |
ablative | елшіден (elşıden) | елшілерден (elşılerden) |
instrumental | елшімен (elşımen) | елшілермен (elşılermen) |