From Arabic زَنْجَبِيل (zanjabīl).
занзабіл • (zanzabıl)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | занзабіл (zanzabıl) | занзабілдер (zanzabılder) |
| genitive | занзабілдің (zanzabıldıñ) | занзабілдердің (zanzabılderdıñ) |
| dative | занзабілге (zanzabılge) | занзабілдерге (zanzabılderge) |
| accusative | занзабілді (zanzabıldı) | занзабілдерді (zanzabılderdı) |
| locative | занзабілде (zanzabılde) | занзабілдерде (zanzabılderde) |
| ablative | занзабілден (zanzabılden) | занзабілдерден (zanzabılderden) |
| instrumental | занзабілмен (zanzabılmen) | занзабілдермен (zanzabıldermen) |