From зелје (zelje) + -ник (-nik).
зелјаник • (zeljanik) m
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | зелјаник (zeljanik) | зелјаници (zeljanici) |
definite unspecified | зелјаникот (zeljanikot) | зелјаниците (zeljanicite) |
definite proximal | зелјаников (zeljanikov) | зелјанициве (zeljanicive) |
definite distal | зелјаникон (zeljanikon) | зелјаницине (zeljanicine) |
vocative | зелјанику (zeljaniku) | зелјаници (zeljanici) |
count form | — | зелјаника (zeljanika) |