From зна́чити (znáčyty) + -у́щий (-úščyj).
значу́щий • (značúščyj) (adverb значу́ще or значу́що, abstract noun значу́щість)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | значу́щий značúščyj |
значу́ще značúšče |
значу́ща značúšča |
значу́щі značúšči | |
genitive | значу́щого značúščoho |
значу́щої značúščoji |
значу́щих značúščyx | ||
dative | значу́щому značúščomu |
значу́щій značúščij |
значу́щим značúščym | ||
accusative | animate | значу́щого značúščoho |
значу́ще značúšče |
значу́щу značúšču |
значу́щих značúščyx |
inanimate | значу́щий značúščyj |
значу́щі značúšči | |||
instrumental | значу́щим značúščym |
значу́щою značúščoju |
значу́щими značúščymy | ||
locative | значу́щому, значу́щім značúščomu, značúščim |
значу́щій značúščij |
значу́щих značúščyx | ||
vocative | значу́щий značúščyj |
значу́ще značúšče |
значу́ща značúšča |
значу́щі značúšči |