извести́ть (izvestítʹ) + -е́ние (-énije)
извеще́ние • (izveščénije) n inan (genitive извеще́ния, nominative plural извеще́ния, genitive plural извеще́ний)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | извеще́ние izveščénije |
извеще́ния izveščénija |
genitive | извеще́ния izveščénija |
извеще́ний izveščénij |
dative | извеще́нию izveščéniju |
извеще́ниям izveščénijam |
accusative | извеще́ние izveščénije |
извеще́ния izveščénija |
instrumental | извеще́нием izveščénijem |
извеще́ниями izveščénijami |
prepositional | извеще́нии izveščénii |
извеще́ниях izveščénijax |