изнемоштува • (iznemoštuva) third-singular present, impf (perfective изнемошти)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | изнемоштувал | — | adjectival participle | изнемоштуван | ||
| feminine | изнемоштувала | — | adverbial participle | изнемоштувајќи | ||
| neuter | изнемоштувало | — | verbal noun | изнемоштување | ||
| plural | изнемоштувале | — | perfect participle | изнемоштувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | изнемоштувам | изнемоштував | — | — | ||
| 2nd singular | изнемоштуваш | изнемоштуваше | — | изнемоштувај | ||
| 3rd singular | изнемоштува | изнемоштуваше | — | — | ||
| 1st plural | изнемоштуваме | изнемоштувавме | — | — | ||
| 2nd plural | изнемоштувате | изнемоштувавте | — | изнемоштувајте | ||
| 3rd plural | изнемоштуваат | изнемоштуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум изнемоштувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам изнемоштувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев изнемоштувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав изнемоштувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал изнемоштувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе изнемоштувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам изнемоштувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе изнемоштував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав изнемоштувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум изнемоштувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал изнемоштувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би изнемоштувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал изнемоштувано | conditional of има + perfect participle | ||||