изобличува • (izobličuva) third-singular present, impf (perfective изобличи)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | изобличувал | — | adjectival participle | изобличуван | ||
| feminine | изобличувала | — | adverbial participle | изобличувајќи | ||
| neuter | изобличувало | — | verbal noun | изобличување | ||
| plural | изобличувале | — | perfect participle | изобличувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | изобличувам | изобличував | — | — | ||
| 2nd singular | изобличуваш | изобличуваше | — | изобличувај | ||
| 3rd singular | изобличува | изобличуваше | — | — | ||
| 1st plural | изобличуваме | изобличувавме | — | — | ||
| 2nd plural | изобличувате | изобличувавте | — | изобличувајте | ||
| 3rd plural | изобличуваат | изобличуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум изобличувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам изобличувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев изобличувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав изобличувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал изобличувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе изобличувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам изобличувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе изобличував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав изобличувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум изобличувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал изобличувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би изобличувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал изобличувано | conditional of има + perfect participle | ||||