From иңглиш (iŋgliş, “English”) + -че (-ce).
иңглишче • (iŋglişce) (Arabic spelling ئڭگلئشچە)
| singular (жекелик) | |
|---|---|
| nominative (атооч) | иңглишче iŋglişce |
| genitive (илик) | иңглишченин iŋglişcenin |
| dative (барыш) | иңглишчеге iŋglişcege |
| accusative (табыш) | иңглишчени iŋglişceni |
| locative (жатыш) | иңглишчеде iŋglişcede |
| ablative (чыгыш) | иңглишчеден iŋglişceden |
| possessive forms | |
| first-person singular (менин) | |
| nominative | иңглишчем iŋglişcem |
| genitive | иңглишчемдин iŋglişcemdin |
| dative | иңглишчеме iŋglişceme |
| accusative | иңглишчемди iŋglişcemdi |
| locative | иңглишчемде iŋglişcemde |
| ablative | иңглишчемден iŋglişcemden |
| second-person singular informal (сенин) | |
| nominative | иңглишчең iŋglişceŋ |
| genitive | иңглишчеңдин iŋglişceŋdin |
| dative | иңглишчеңе iŋglişceŋe |
| accusative | иңглишчеңди iŋglişceŋdi |
| locative | иңглишчеңде iŋglişceŋde |
| ablative | иңглишчеңден iŋglişceŋden |
| second-person singular formal (сиздин) | |
| nominative | иңглишчеңиз iŋglişceŋiz |
| genitive | иңглишчеңиздин iŋglişceŋizdin |
| dative | иңглишчеңизге iŋglişceŋizge |
| accusative | иңглишчеңизди iŋglişceŋizdi |
| locative | иңглишчеңизде iŋglişceŋizde |
| ablative | иңглишчеңизден iŋglişceŋizden |