кано́н (kanón) + -и́ческий (-íčeskij)
канони́ческий • (kanoníčeskij)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | канони́ческий kanoníčeskij |
канони́ческое kanoníčeskoje |
канони́ческая kanoníčeskaja |
канони́ческие kanoníčeskije | |
genitive | канони́ческого kanoníčeskovo |
канони́ческой kanoníčeskoj |
канони́ческих kanoníčeskix | ||
dative | канони́ческому kanoníčeskomu |
канони́ческой kanoníčeskoj |
канони́ческим kanoníčeskim | ||
accusative | animate | канони́ческого kanoníčeskovo |
канони́ческое kanoníčeskoje |
канони́ческую kanoníčeskuju |
канони́ческих kanoníčeskix |
inanimate | канони́ческий kanoníčeskij |
канони́ческие kanoníčeskije | |||
instrumental | канони́ческим kanoníčeskim |
канони́ческой, канони́ческою kanoníčeskoj, kanoníčeskoju |
канони́ческими kanoníčeskimi | ||
prepositional | канони́ческом kanoníčeskom |
канони́ческой kanoníčeskoj |
канони́ческих kanoníčeskix |