Ultimately from Latin quālificātiō. Compare Polish kwalifikacja.
кваліфіка́цыя • (kvalifikácyja) f inan (genitive кваліфіка́цыі, nominative plural кваліфіка́цыі, genitive plural кваліфіка́цый)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | кваліфіка́цыя kvalifikácyja |
кваліфіка́цыі kvalifikácyi |
genitive | кваліфіка́цыі kvalifikácyi |
кваліфіка́цый kvalifikácyj |
dative | кваліфіка́цыі kvalifikácyi |
кваліфіка́цыям kvalifikácyjam |
accusative | кваліфіка́цыю kvalifikácyju |
кваліфіка́цыі kvalifikácyi |
instrumental | кваліфіка́цыяй, кваліфіка́цыяю kvalifikácyjaj, kvalifikácyjaju |
кваліфіка́цыямі kvalifikácyjami |
locative | кваліфіка́цыі kvalifikácyi |
кваліфіка́цыях kvalifikácyjax |
count form | — | кваліфіка́цыі1 kvalifikácyi1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.