клавир • (klavir) m (relational adjective клавирски)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | клавир (klavir) | клавири (klaviri) |
definite unspecified | клавирот (klavirot) | клавирите (klavirite) |
definite proximal | клавиров (klavirov) | клавириве (klavirive) |
definite distal | клавирон (klaviron) | клавирине (klavirine) |
vocative | клавиру (klaviru) | клавири (klaviri) |
count form | — | клавира (klavira) |
Possibly inherited from late Old Slovak klavír (attested 1785) or later borrowed from Serbo-Croatian клавир / klavir, ultimately from German Klavier.
клавир (klavir) m inan (related adjective клавирски)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | клавир (klavir) | клавири (klaviri) |
genitive | клавира / клавиру (klavira / klaviru) | клавирох (klavirox) |
dative | клавиру (klaviru) | клавиром (klavirom) |
accusative | клавир (klavir) | клавири (klaviri) |
instrumental | клавиром (klavirom) | клавирами (klavirami) |
locative | клавиру (klaviru) | клавирох (klavirox) |
vocative | клавиру (klaviru) | клавири (klaviri) |
клави́р • (klavír) m inan (genitive клави́ра, nominative plural клави́ры, genitive plural клави́ров)
кла̀вӣр m inan (Latin spelling klàvīr)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | кла̀вӣр | клавири |
genitive | клави́ра | клавира |
dative | клавиру | клавирима |
accusative | клавир | клавире |
vocative | клавиру | клавири |
locative | клавиру | клавирима |
instrumental | клавиром | клавирима |