From кнїжка (knjižka) + -о- (-o-) + водитель (voditelʹ), a calque of Serbo-Croatian књиговођа / knjigovođa, itself a calque of older German Buchführer.
кнїжководитель (knjižkovoditelʹ) m pers
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | кнїжководитель (knjižkovoditelʹ) | кнїжководителє (knjižkovoditelje) |
genitive | кнїжководителя (knjižkovoditelja) | кнїжководительох (knjižkovoditelʹox) |
dative | кнїжководительови (knjižkovoditelʹovi) | кнїжководительом (knjižkovoditelʹom) |
accusative | кнїжководителя (knjižkovoditelja) | кнїжководительох (knjižkovoditelʹox) |
instrumental | кнїжководительом (knjižkovoditelʹom) | кнїжководителями (knjižkovoditeljami) |
locative | кнїжководительови (knjižkovoditelʹovi) | кнїжководительох (knjižkovoditelʹox) |
vocative | кнїжководитель (knjižkovoditelʹ) | кнїжководителє (knjižkovoditelje) |