From Medieval Latin conceptuālis + -ний (-nyj), from Latin conceptus, perfect passive participle of concipiō (“take hold of; conceive”). Compare Russian концептуа́льный (konceptuálʹnyj), Belarusian канцэптуа́льны (kanceptuálʹny), Polish konceptualny.
концептуа́льний • (konceptuálʹnyj) (adverb концептуа́льно)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | концептуа́льний konceptuálʹnyj |
концептуа́льне konceptuálʹne |
концептуа́льна konceptuálʹna |
концептуа́льні konceptuálʹni | |
genitive | концептуа́льного konceptuálʹnoho |
концептуа́льної konceptuálʹnoji |
концептуа́льних konceptuálʹnyx | ||
dative | концептуа́льному konceptuálʹnomu |
концептуа́льній konceptuálʹnij |
концептуа́льним konceptuálʹnym | ||
accusative | animate | концептуа́льного konceptuálʹnoho |
концептуа́льне konceptuálʹne |
концептуа́льну konceptuálʹnu |
концептуа́льних konceptuálʹnyx |
inanimate | концептуа́льний konceptuálʹnyj |
концептуа́льні konceptuálʹni | |||
instrumental | концептуа́льним konceptuálʹnym |
концептуа́льною konceptuálʹnoju |
концептуа́льними konceptuálʹnymy | ||
locative | концептуа́льному, концептуа́льнім konceptuálʹnomu, konceptuálʹnim |
концептуа́льній konceptuálʹnij |
концептуа́льних konceptuálʹnyx |