From кіно- (kino-) + сеа́нс (seáns).
кіносеа́нс • (kinoseáns) m inan (genitive кіносеа́нса, nominative plural кіносеа́нси, genitive plural кіносеа́нсів)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | кіносеа́нс kinoseáns |
кіносеа́нси kinoseánsy |
genitive | кіносеа́нса kinoseánsa |
кіносеа́нсів kinoseánsiv |
dative | кіносеа́нсові, кіносеа́нсу kinoseánsovi, kinoseánsu |
кіносеа́нсам kinoseánsam |
accusative | кіносеа́нс kinoseáns |
кіносеа́нси kinoseánsy |
instrumental | кіносеа́нсом kinoseánsom |
кіносеа́нсами kinoseánsamy |
locative | кіносеа́нсі kinoseánsi |
кіносеа́нсах kinoseánsax |
vocative | кіносеа́нсе kinoseánse |
кіносеа́нси kinoseánsy |