манти́лька • (mantílʹka) f inan (genitive манти́льки, nominative plural манти́льки, genitive plural манти́лек)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | манти́лька mantílʹka |
манти́льки mantílʹki |
genitive | манти́льки mantílʹki |
манти́лек mantílek |
dative | манти́льке mantílʹke |
манти́лькам mantílʹkam |
accusative | манти́льку mantílʹku |
манти́льки mantílʹki |
instrumental | манти́лькой, манти́лькою mantílʹkoj, mantílʹkoju |
манти́льками mantílʹkami |
prepositional | манти́льке mantílʹke |
манти́льках mantílʹkax |