From Old High German mulināri.
мли̏на̄р m (Latin spelling mlȉnār)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | млинар | млинари |
genitive | млинара | млинара |
dative | млинару | млинарима |
accusative | млинара | млинаре |
vocative | млинару | млинари |
locative | млинару | млинарима |
instrumental | млинаром | млинарима |
Either from Old High German mulināri or from (also synchronically analyzable as) млин (mlyn) + -ар (-ar).
млина́р • (mlynár) m pers (genitive млинаря́, nominative plural млинарі́, genitive plural млинарі́в, feminine млина́рка)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | млина́р mlynár |
млинарі́ mlynarí |
genitive | млинаря́ mlynarjá |
млинарі́в mlynarív |
dative | млинаре́ві, млинарю́ mlynarévi, mlynarjú |
млинаря́м mlynarjám |
accusative | млинаря́ mlynarjá |
млинарі́в mlynarív |
instrumental | млинаре́м mlynarém |
млинаря́ми mlynarjámy |
locative | млинаре́ві, млинарю́, млинарі́ mlynarévi, mlynarjú, mlynarí |
млинаря́х mlynarjáx |
vocative | млина́рю mlynárju |
млинарі́ mlynarí |