мужи́к (mužík) + -о́нка (-ónka)
мужичо́нка • (mužičónka) m anim (genitive мужичо́нки, nominative plural мужичо́нки, genitive plural мужичо́нок)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | мужичо́нка mužičónka |
мужичо́нки mužičónki |
genitive | мужичо́нки mužičónki |
мужичо́нок mužičónok |
dative | мужичо́нке mužičónke |
мужичо́нкам mužičónkam |
accusative | мужичо́нку mužičónku |
мужичо́нок mužičónok |
instrumental | мужичо́нкой, мужичо́нкою mužičónkoj, mužičónkoju |
мужичо́нками mužičónkami |
prepositional | мужичо́нке mužičónke |
мужичо́нках mužičónkax |