му́ченик (múčenik) + -еский (-eskij)
му́ченический • (múčeničeskij) (no comparative)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | му́ченический múčeničeskij |
му́ченическое múčeničeskoje |
му́ченическая múčeničeskaja |
му́ченические múčeničeskije | |
genitive | му́ченического múčeničeskovo |
му́ченической múčeničeskoj |
му́ченических múčeničeskix | ||
dative | му́ченическому múčeničeskomu |
му́ченической múčeničeskoj |
му́ченическим múčeničeskim | ||
accusative | animate | му́ченического múčeničeskovo |
му́ченическое múčeničeskoje |
му́ченическую múčeničeskuju |
му́ченических múčeničeskix |
inanimate | му́ченический múčeničeskij |
му́ченические múčeničeskije | |||
instrumental | му́ченическим múčeničeskim |
му́ченической, му́ченическою múčeničeskoj, múčeničeskoju |
му́ченическими múčeničeskimi | ||
prepositional | му́ченическом múčeničeskom |
му́ченической múčeničeskoj |
му́ченических múčeničeskix |