From насялі́ць (nasjalícʹ) + -нік (-nik).
насе́льнік • (nasjélʹnik) m pers (genitive насе́льніка, nominative plural насе́льнікі, genitive plural насе́льнікаў, feminine насе́льніца)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | насе́льнік nasjélʹnik |
насе́льнікі nasjélʹniki |
genitive | насе́льніка nasjélʹnika |
насе́льнікаў nasjélʹnikaŭ |
dative | насе́льніку nasjélʹniku |
насе́льнікам nasjélʹnikam |
accusative | насе́льніка nasjélʹnika |
насе́льнікаў nasjélʹnikaŭ |
instrumental | насе́льнікам nasjélʹnikam |
насе́льнікамі nasjélʹnikami |
locative | насе́льніку nasjélʹniku |
насе́льніках nasjélʹnikax |
count form | — | насе́льнікі1 nasjélʹniki1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.