From не- (ne-) + по́вний (póvnyj). Compare Russian непо́лный (nepólnyj), Belarusian няпо́ўны (njapóŭny), Polish niepełny.
непо́вний • (nepóvnyj) (adverb непо́вно, abstract noun непо́вність)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | непо́вний nepóvnyj |
непо́вне nepóvne |
непо́вна nepóvna |
непо́вні nepóvni | |
genitive | непо́вного nepóvnoho |
непо́вної nepóvnoji |
непо́вних nepóvnyx | ||
dative | непо́вному nepóvnomu |
непо́вній nepóvnij |
непо́вним nepóvnym | ||
accusative | animate | непо́вного nepóvnoho |
непо́вне nepóvne |
непо́вну nepóvnu |
непо́вних nepóvnyx |
inanimate | непо́вний nepóvnyj |
непо́вні nepóvni | |||
instrumental | непо́вним nepóvnym |
непо́вною nepóvnoju |
непо́вними nepóvnymy | ||
locative | непо́вному, непо́внім nepóvnomu, nepóvnim |
непо́вній nepóvnij |
непо́вних nepóvnyx | ||
vocative | непо́вний nepóvnyj |
непо́вне nepóvne |
непо́вна nepóvna |
непо́вні nepóvni |