From обря́д (obrjád) + -овий (-ovyj).
обрядо́вий • (obrjadóvyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | обрядо́вий obrjadóvyj |
обрядо́ве obrjadóve |
обрядо́ва obrjadóva |
обрядо́ві obrjadóvi | |
genitive | обрядо́вого obrjadóvoho |
обрядо́вої obrjadóvoji |
обрядо́вих obrjadóvyx | ||
dative | обрядо́вому obrjadóvomu |
обрядо́вій obrjadóvij |
обрядо́вим obrjadóvym | ||
accusative | animate | обрядо́вого obrjadóvoho |
обрядо́ве obrjadóve |
обрядо́ву obrjadóvu |
обрядо́вих obrjadóvyx |
inanimate | обрядо́вий obrjadóvyj |
обрядо́ві obrjadóvi | |||
instrumental | обрядо́вим obrjadóvym |
обрядо́вою obrjadóvoju |
обрядо́вими obrjadóvymy | ||
locative | обрядо́вому, обрядо́вім obrjadóvomu, obrjadóvim |
обрядо́вій obrjadóvij |
обрядо́вих obrjadóvyx | ||
vocative | обрядо́вий obrjadóvyj |
обрядо́ве obrjadóve |
обрядо́ва obrjadóva |
обрядо́ві obrjadóvi |