однос • (odnos) m (relational adjective односен)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | однос (odnos) | односи (odnosi) |
definite unspecified | односот (odnosot) | односите (odnosite) |
definite proximal | односов (odnosov) | односиве (odnosive) |
definite distal | односон (odnoson) | односине (odnosine) |
vocative | односу (odnosu) | односи (odnosi) |
count form | — | односа (odnosa) |
Deverbal from одно̀сити се (“to pertain to, relate”).
о̀днос m animacy unspecified (Latin spelling òdnos)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | однос | односи |
genitive | односа | односа |
dative | односу | односима |
accusative | однос | односе |
vocative | односе | односи |
locative | односу | односима |
instrumental | односом | односима |