ономатопеја • (onomatopeja) f (relational adjective ономатопејски)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| indefinite | ономатопеја (onomatopeja) | ономатопеи (onomatopei) |
| definite unspecified | ономатопејата (onomatopejata) | ономатопеите (onomatopeite) |
| definite proximal | ономатопејава (onomatopejava) | ономатопеиве (onomatopeive) |
| definite distal | ономатопејана (onomatopejana) | ономатопеине (onomatopeine) |
| vocative | ономатопејо (onomatopejo) | ономатопеи (onomatopei) |
ономатопе́ја f (Latin spelling onomatopéja)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ономатопеја | ономатопеје |
| genitive | ономатопеје | ономатопеја |
| dative | ономатопеји | ономатопејама |
| accusative | ономатопеју | ономатопеје |
| vocative | ономатопејо | ономатопеје |
| locative | ономатопеји | ономатопејама |
| instrumental | ономатопејом | ономатопејама |