From Common Turkic *oŋurtka.
оорга • (oorga) (definite accusative оорганы, plural ооргалар)
| Declension of оорга | ||
|---|---|---|
| Nominative | оорга oorga | |
| Accusative | оорганы oorganı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | оорга oorga |
ооргалар oorgalar |
| Genitive | оорганың oorganıñ |
ооргаларның oorgalarnıñ |
| Accusative | оорганы oorganı |
ооргаларны oorgalarnı |
| Dative | ооргага oorgaga |
ооргаларга oorgalarga |
| Locative | ооргада oorgada |
ооргаларда oorgalarda |
| Ablative | ооргадан oorgadan |
ооргалардан oorgalardan |
| Prolative I | ооргаже oorgaje |
ооргаларже oorgalarje |
| Prolative II | ооргадыва oorgadıva |
ооргалардыва oorgalardıva |
| First person singular possessive forms of оорга | ||
|---|---|---|
| Nominative | ооргам oorgam | |
| Accusative | ооргамны oorgamnı | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | ооргам oorgam |
ооргаларым oorgalarım |
| Genitive | ооргамның oorgamnıñ |
ооргаларымның oorgalarımnıñ |
| Accusative | ооргамны oorgamnı |
ооргаларымны oorgalarımnı |
| Dative | ооргамга oorgamga |
ооргаларымга oorgalarımga |
| Locative | ооргамда oorgamda |
ооргаларымда oorgalarımda |
| Ablative | ооргамдан oorgamdan |
ооргаларымдан oorgalarımdan |
| Prolative I | ооргамже oorgamje |
ооргаларымже oorgalarımje |
| Prolative II | ооргамдыва oorgamdıva |
ооргаларымдыва oorgalarımdıva |