опитоми • (opitomi) third-singular present, pf (imperfective опитомува)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | опитомел | опитомил | adjectival participle | опитомен | ||
feminine | опитомела | опитомила | adverbial participle | — | ||
neuter | опитомело | опитомило | verbal noun | — | ||
plural | опитомеле | опитомиле | perfect participle | опитомено | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | опитомам | опитомев | опитомив | — | ||
2nd singular | опитомиш | опитомеше | опитоми | опитоми | ||
3rd singular | опитоми | опитомеше | опитоми | — | ||
1st plural | опитомиме | опитомевме | опитомивме | — | ||
2nd plural | опитомите | опитомевте | опитомивте | опитомете | ||
3rd plural | опитомат | опитомеа | опитомија | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум опитомил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
има-perfect | имам опитомено | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев опитомил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
има-pluperfect | имав опитомено | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал опитомено | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе опитомам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам опитомено | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе опитомев | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав опитомено | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум опитомел | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал опитомено | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би опитомил | би + aorist l-participle | ||||
има-conditional | би имал опитомено | conditional of има + perfect participle |