From поля́на (poljána, “field”) + -ка (-ka, diminutive suffix).
поля́нка • (poljánka) f
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | поля́нка poljánka |
поля́нки poljánki |
definite | поля́нката poljánkata |
поля́нките poljánkite |
поля́на (poljána) + -ка (-ka)
поля́нка • (poljánka) f inan (genitive поля́нки, nominative plural поля́нки, genitive plural поля́нок)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | поля́нка poljánka |
поля́нки poljánki |
genitive | поля́нки poljánki |
поля́нок poljánok |
dative | поля́нке poljánke |
поля́нкам poljánkam |
accusative | поля́нку poljánku |
поля́нки poljánki |
instrumental | поля́нкой, поля́нкою poljánkoj, poljánkoju |
поля́нками poljánkami |
prepositional | поля́нке poljánke |
поля́нках poljánkax |