(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
поодино́кий • (poodynókyj) (adverb поодино́ко, abstract noun поодино́кість)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | поодино́кий poodynókyj |
поодино́ке poodynóke |
поодино́ка poodynóka |
поодино́кі poodynóki | |
genitive | поодино́кого poodynókoho |
поодино́кої poodynókoji |
поодино́ких poodynókyx | ||
dative | поодино́кому poodynókomu |
поодино́кій poodynókij |
поодино́ким poodynókym | ||
accusative | animate | поодино́кого poodynókoho |
поодино́ке poodynóke |
поодино́ку poodynóku |
поодино́ких poodynókyx |
inanimate | поодино́кий poodynókyj |
поодино́кі poodynóki | |||
instrumental | поодино́ким poodynókym |
поодино́кою poodynókoju |
поодино́кими poodynókymy | ||
locative | поодино́кому, поодино́кім poodynókomu, poodynókim |
поодино́кій poodynókij |
поодино́ких poodynókyx | ||
vocative | поодино́кий poodynókyj |
поодино́ке poodynóke |
поодино́ка poodynóka |
поодино́кі poodynóki |