потурчи • (poturči) third-singular present, pf (imperfective турчи or потурчува)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | потурчел | потурчил | adjectival participle | потурчен | ||
| feminine | потурчела | потурчила | adverbial participle | — | ||
| neuter | потурчело | потурчило | verbal noun | — | ||
| plural | потурчеле | потурчиле | perfect participle | потурчено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | потурчам | потурчев | потурчив | — | ||
| 2nd singular | потурчиш | потурчеше | потурчи | потурчи | ||
| 3rd singular | потурчи | потурчеше | потурчи | — | ||
| 1st plural | потурчиме | потурчевме | потурчивме | — | ||
| 2nd plural | потурчите | потурчевте | потурчивте | потурчете | ||
| 3rd plural | потурчат | потурчеа | потурчија | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум потурчил | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
| има-perfect | имам потурчено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев потурчил | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав потурчено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал потурчено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе потурчам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам потурчено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе потурчев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав потурчено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум потурчел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал потурчено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би потурчил | би + aorist l-participle | ||||
| има-conditional | би имал потурчено | conditional of има + perfect participle | ||||