From пра́пор (prápor) + -о- (-o-) + носи́ти (nosýty) + -ець (-ecʹ).
прапороно́сець • (praporonósecʹ) m pers (genitive прапороно́сця, nominative plural прапороно́сці, genitive plural прапороно́сців)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | прапороно́сець praporonósecʹ |
прапороно́сці praporonósci |
genitive | прапороно́сця praporonóscja |
прапороно́сців praporonósciv |
dative | прапороно́сцеві, прапороно́сцю praporonóscevi, praporonóscju |
прапороно́сцям praporonóscjam |
accusative | прапороно́сця praporonóscja |
прапороно́сців praporonósciv |
instrumental | прапороно́сцем praporonóscem |
прапороно́сцями praporonóscjamy |
locative | прапороно́сцеві, прапороно́сцю, прапороно́сці praporonóscevi, praporonóscju, praporonósci |
прапороно́сцях praporonóscjax |
vocative | прапороно́сцю praporonóscju |
прапороно́сці praporonósci |