прастыту́тка • (prastytútka) f pers (genitive прастыту́ткі, nominative plural прастыту́ткі, genitive plural прастыту́так)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | прастыту́тка prastytútka |
прастыту́ткі prastytútki |
genitive | прастыту́ткі prastytútki |
прастыту́так prastytútak |
dative | прастыту́тцы prastytútcy |
прастыту́ткам prastytútkam |
accusative | прастыту́тку prastytútku |
прастыту́так prastytútak |
instrumental | прастыту́ткай, прастыту́ткаю prastytútkaj, prastytútkaju |
прастыту́ткамі prastytútkami |
locative | прастыту́тцы prastytútcy |
прастыту́тках prastytútkax |
count form | — | прастыту́ткі1 prastytútki1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.