From працава́ць (pracavácʹ) + -нік (-nik). Cognate with Czech pracovník, Kashubian prôcownik, Polish pracownik, Silesian pracownik/prŏcownik, and Ukrainian працівни́к (pracivnýk).
працаўні́к • (pracaŭník) m pers (genitive працаўніка́, nominative plural працаўнікі́, genitive plural працаўніко́ў, feminine працаўні́ца)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | працаўні́к pracaŭník |
працаўнікі́ pracaŭnikí |
genitive | працаўніка́ pracaŭniká |
працаўніко́ў pracaŭnikóŭ |
dative | працаўніку́ pracaŭnikú |
працаўніка́м pracaŭnikám |
accusative | працаўніка́ pracaŭniká |
працаўніко́ў pracaŭnikóŭ |
instrumental | працаўніко́м pracaŭnikóm |
працаўніка́мі pracaŭnikámi |
locative | працаўніку́ pracaŭnikú |
працаўніка́х pracaŭnikáx |
count form | — | працаўнікі́1 pracaŭnikí1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.