призна́чений • (pryznáčenyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | призна́чений pryznáčenyj |
призна́чене pryznáčene |
призна́чена pryznáčena |
призна́чені pryznáčeni | |
genitive | призна́ченого pryznáčenoho |
призна́ченої pryznáčenoji |
призна́чених pryznáčenyx | ||
dative | призна́ченому pryznáčenomu |
призна́ченій pryznáčenij |
призна́ченим pryznáčenym | ||
accusative | animate | призна́ченого pryznáčenoho |
призна́чене pryznáčene |
призна́чену pryznáčenu |
призна́чених pryznáčenyx |
inanimate | призна́чений pryznáčenyj |
призна́чені pryznáčeni | |||
instrumental | призна́ченим pryznáčenym |
призна́ченою pryznáčenoju |
призна́ченими pryznáčenymy | ||
locative | призна́ченому, призна́ченім pryznáčenomu, pryznáčenim |
призна́ченій pryznáčenij |
призна́чених pryznáčenyx | ||
vocative | призна́чений pryznáčenyj |
призна́чене pryznáčene |
призна́чена pryznáčena |
призна́чені pryznáčeni |