проколне • (prokolne) third-singular present, pf (imperfective колне)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | проколнел | проколнал | adjectival participle | проколнат | ||
feminine | проколнела | проколнала | adverbial participle | — | ||
neuter | проколнело | проколнало | verbal noun | — | ||
plural | проколнеле | проколнале | perfect participle | проколнато | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | проколнам | проколнев | проколнав | — | ||
2nd singular | проколнеш | проколнеше | проколна | проколни | ||
3rd singular | проколне | проколнеше | проколна | — | ||
1st plural | проколнеме | проколневме | проколнавме | — | ||
2nd plural | проколнете | проколневте | проколнавте | проколнете | ||
3rd plural | проколнат | проколнеа | проколнаа | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум проколнал | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
има-perfect | имам проколнато | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев проколнал | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
има-pluperfect | имав проколнато | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал проколнато | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе проколнам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам проколнато | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе проколнев | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав проколнато | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум проколнел | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал проколнато | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би проколнал | би + aorist l-participle | ||||
има-conditional | би имал проколнато | conditional of има + perfect participle |