прокрути́ть (prokrutítʹ) + -ка (-ka)
прокру́тка • (prokrútka) f inan (genitive прокру́тки, nominative plural прокру́тки, genitive plural прокру́ток)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | прокру́тка prokrútka |
прокру́тки prokrútki |
genitive | прокру́тки prokrútki |
прокру́ток prokrútok |
dative | прокру́тке prokrútke |
прокру́ткам prokrútkam |
accusative | прокру́тку prokrútku |
прокру́тки prokrútki |
instrumental | прокру́ткой, прокру́ткою prokrútkoj, prokrútkoju |
прокру́тками prokrútkami |
prepositional | прокру́тке prokrútke |
прокру́тках prokrútkax |