протече́ • (protečé)
проте́че • (protéče)
протече • (proteče) third-singular present, pf (imperfective протекува)
l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | протечел | протекол | adjectival participle | протечен | ||
feminine | протечела | протекла | adverbial participle | — | ||
neuter | протечело | протекло | verbal noun | — | ||
plural | протечеле | протекле | perfect participle | протечено | ||
present | imperfect | aorist | imperative | |||
1st singular | протечам | протечев | протеков | — | ||
2nd singular | протечеш | протечеше | протече | протечи | ||
3rd singular | протече | протечеше | протече | — | ||
1st plural | протечеме | протечевме | протековме | — | ||
2nd plural | протечете | протечевте | протековте | протечете | ||
3rd plural | протечат | протечеа | протекоа | — | ||
Compound tenses | ||||||
perfect | сум протекол | present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle | ||||
има-perfect | имам протечено | present of има + perfect participle | ||||
pluperfect | бев протекол | imperfect of сум + aorist l-participle | ||||
има-pluperfect | имав протечено | imperfect of има + perfect participle | ||||
има-perfect reported | сум имал протечено | perfect of има + perfect participle | ||||
future | ќе протечам | ќе + present | ||||
има-future | ќе имам протечено | future of има + perfect participle | ||||
future in the past | ќе протечев | ќе + imperfect | ||||
има-future in the past | ќе имав протечено | future in the past of има + perfect participle | ||||
future reported | ќе сум протечел | ќе + imperfect l-participle | ||||
има-future reported | ќе сум имал протечено | future reported of има + perfect participle | ||||
conditional | би протекол | би + aorist l-participle | ||||
има-conditional | би имал протечено | conditional of има + perfect participle |