размотува • (razmotuva) third-singular present, impf (perfective размота)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | размотувал | — | adjectival participle | размотуван | ||
| feminine | размотувала | — | adverbial participle | размотувајќи | ||
| neuter | размотувало | — | verbal noun | размотување | ||
| plural | размотувале | — | perfect participle | размотувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | размотувам | размотував | — | — | ||
| 2nd singular | размотуваш | размотуваше | — | размотувај | ||
| 3rd singular | размотува | размотуваше | — | — | ||
| 1st plural | размотуваме | размотувавме | — | — | ||
| 2nd plural | размотувате | размотувавте | — | размотувајте | ||
| 3rd plural | размотуваат | размотуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум размотувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам размотувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев размотувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав размотувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал размотувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе размотувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам размотувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе размотував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав размотувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум размотувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал размотувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би размотувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал размотувано | conditional of има + perfect participle | ||||