From самозва́ний (samozványj) + -ець (-ecʹ). Compare Russian самозва́нец (samozvánec), Belarusian самазва́нец (samazvánjec), Polish samozwaniec.
самозва́нець • (samozvánecʹ) m pers (genitive самозва́нця, nominative plural самозва́нці, genitive plural самозва́нців, feminine самозва́нка)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | самозва́нець samozvánecʹ |
самозва́нці samozvánci |
genitive | самозва́нця samozváncja |
самозва́нців samozvánciv |
dative | самозва́нцеві, самозва́нцю samozváncevi, samozváncju |
самозва́нцям samozváncjam |
accusative | самозва́нця samozváncja |
самозва́нців samozvánciv |
instrumental | самозва́нцем samozváncem |
самозва́нцями samozváncjamy |
locative | самозва́нцеві, самозва́нцю, самозва́нці samozváncevi, samozváncju, samozvánci |
самозва́нцях samozváncjax |
vocative | самозва́нцю samozváncju |
самозва́нці samozvánci |