се обрекува • (se obrekuva) third-singular present, impf (perfective се обрече)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | се обрекувал | — | adjectival participle | — | ||
| feminine | се обрекувала | — | adverbial participle | обрекувајќи се | ||
| neuter | се обрекувало | — | verbal noun | обрекување | ||
| plural | се обрекувале | — | perfect participle | обрекувано | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | се обрекувам | се обрекував | — | — | ||
| 2nd singular | се обрекуваш | се обрекуваше | — | обрекувај се | ||
| 3rd singular | се обрекува | се обрекуваше | — | — | ||
| 1st plural | се обрекуваме | се обрекувавме | — | — | ||
| 2nd plural | се обрекувате | се обрекувавте | — | обрекувајте се | ||
| 3rd plural | се обрекуваат | се обрекуваа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум се обрекувал | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | се имам обрекувано | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев се обрекувал | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | се имав обрекувано | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум се имал обрекувано | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе се обрекувам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе се имам обрекувано | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе се обрекував | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе се имав обрекувано | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум се обрекувал | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум се имал обрекувано | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би се обрекувал | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би се имал обрекувано | conditional of има + perfect participle | ||||