From спабо́рнік (spabórnik) + -ства (-stva).
спабо́рніцтва • (spabórnictva) n inan (genitive спабо́рніцтва, nominative plural спабо́рніцтвы, genitive plural спабо́рніцтваў)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | спабо́рніцтва spabórnictva |
спабо́рніцтвы spabórnictvy |
genitive | спабо́рніцтва spabórnictva |
спабо́рніцтваў spabórnictvaŭ |
dative | спабо́рніцтву spabórnictvu |
спабо́рніцтвам spabórnictvam |
accusative | спабо́рніцтва spabórnictva |
спабо́рніцтвы spabórnictvy |
instrumental | спабо́рніцтвам spabórnictvam |
спабо́рніцтвамі spabórnictvami |
locative | спабо́рніцтве spabórnictvje |
спабо́рніцтвах spabórnictvax |
count form | — | спабо́рніцтвы1 spabórnictvy1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.