From спавяда́ць (spavjadácʹ) + -нік (-nik).
спавяда́льнік • (spavjadálʹnik) m pers (genitive спавяда́льніка, nominative plural спавяда́льнікі, genitive plural спавяда́льнікаў)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | спавяда́льнік spavjadálʹnik |
спавяда́льнікі spavjadálʹniki |
genitive | спавяда́льніка spavjadálʹnika |
спавяда́льнікаў spavjadálʹnikaŭ |
dative | спавяда́льніку spavjadálʹniku |
спавяда́льнікам spavjadálʹnikam |
accusative | спавяда́льніка spavjadálʹnika |
спавяда́льнікаў spavjadálʹnikaŭ |
instrumental | спавяда́льнікам spavjadálʹnikam |
спавяда́льнікамі spavjadálʹnikami |
locative | спавяда́льніку spavjadálʹniku |
спавяда́льніках spavjadálʹnikax |
count form | — | спавяда́льнікі1 spavjadálʹniki1 |
1Used with the numbers 2, 3, 4 and higher numbers after 20 ending in 2, 3, and 4.