From спокі́йний (spokíjnyj) + -е́нький (-énʹkyj).
спокійне́нький • (spokijnénʹkyj) (adverb спокійне́нько)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | спокійне́нький spokijnénʹkyj |
спокійне́ньке spokijnénʹke |
спокійне́нька spokijnénʹka |
спокійне́нькі spokijnénʹki | |
genitive | спокійне́нького spokijnénʹkoho |
спокійне́нької spokijnénʹkoji |
спокійне́ньких spokijnénʹkyx | ||
dative | спокійне́нькому spokijnénʹkomu |
спокійне́нькій spokijnénʹkij |
спокійне́ньким spokijnénʹkym | ||
accusative | animate | спокійне́нького spokijnénʹkoho |
спокійне́ньке spokijnénʹke |
спокійне́ньку spokijnénʹku |
спокійне́ньких spokijnénʹkyx |
inanimate | спокійне́нький spokijnénʹkyj |
спокійне́нькі spokijnénʹki | |||
instrumental | спокійне́ньким spokijnénʹkym |
спокійне́нькою spokijnénʹkoju |
спокійне́нькими spokijnénʹkymy | ||
locative | спокійне́нькому, спокійне́нькім spokijnénʹkomu, spokijnénʹkim |
спокійне́нькій spokijnénʹkij |
спокійне́ньких spokijnénʹkyx |