Past participle of сполучи́ти (spolučýty).
сполу́чений • (spolúčenyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | сполу́чений spolúčenyj |
сполу́чене spolúčene |
сполу́чена spolúčena |
сполу́чені spolúčeni | |
genitive | сполу́ченого spolúčenoho |
сполу́ченої spolúčenoji |
сполу́чених spolúčenyx | ||
dative | сполу́ченому spolúčenomu |
сполу́ченій spolúčenij |
сполу́ченим spolúčenym | ||
accusative | animate | сполу́ченого spolúčenoho |
сполу́чене spolúčene |
сполу́чену spolúčenu |
сполу́чених spolúčenyx |
inanimate | сполу́чений spolúčenyj |
сполу́чені spolúčeni | |||
instrumental | сполу́ченим spolúčenym |
сполу́ченою spolúčenoju |
сполу́ченими spolúčenymy | ||
locative | сполу́ченому, сполу́ченім spolúčenomu, spolúčenim |
сполу́ченій spolúčenij |
сполу́чених spolúčenyx | ||
vocative | сполу́чений spolúčenyj |
сполу́чене spolúčene |
сполу́чена spolúčena |
сполу́чені spolúčeni |
сполу́чений • (spolúčenyj)
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | |||
nominative | сполу́чений spolúčenyj |
сполу́чене spolúčene |
сполу́чена spolúčena |
сполу́чені spolúčeni | |
genitive | сполу́ченого spolúčenoho |
сполу́ченої spolúčenoji |
сполу́чених spolúčenyx | ||
dative | сполу́ченому spolúčenomu |
сполу́ченій spolúčenij |
сполу́ченим spolúčenym | ||
accusative | animate | сполу́ченого spolúčenoho |
сполу́чене spolúčene |
сполу́чену spolúčenu |
сполу́чених spolúčenyx |
inanimate | сполу́чений spolúčenyj |
сполу́чені spolúčeni | |||
instrumental | сполу́ченим spolúčenym |
сполу́ченою spolúčenoju |
сполу́ченими spolúčenymy | ||
locative | сполу́ченому, сполу́ченім spolúčenomu, spolúčenim |
сполу́ченій spolúčenij |
сполу́чених spolúčenyx | ||
vocative | сполу́чений spolúčenyj |
сполу́чене spolúčene |
сполу́чена spolúčena |
сполу́чені spolúčeni |