топо́рик • (topórik) m inan or m anim (genitive топо́рика, nominative plural топо́рики, genitive plural топо́риков)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | топо́рик topórik |
топо́рики topóriki | |
genitive | топо́рика topórika |
топо́риков topórikov | |
dative | топо́рику topóriku |
топо́рикам topórikam | |
accusative | animate | топо́рика topórika |
топо́риков topórikov |
inanimate | топо́рик topórik |
топо́рики topóriki | |
instrumental | топо́риком topórikom |
топо́риками topórikami | |
prepositional | топо́рике topórike |
топо́риках topórikax |