утверди́ть (utverdítʹ) + -тельный (-telʹnyj)
утверди́тельный • (utverdítelʹnyj)
masculine | neuter | feminine | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominative | утверди́тельный utverdítelʹnyj |
утверди́тельное utverdítelʹnoje |
утверди́тельная utverdítelʹnaja |
утверди́тельные utverdítelʹnyje | |
genitive | утверди́тельного utverdítelʹnovo |
утверди́тельной utverdítelʹnoj |
утверди́тельных utverdítelʹnyx | ||
dative | утверди́тельному utverdítelʹnomu |
утверди́тельной utverdítelʹnoj |
утверди́тельным utverdítelʹnym | ||
accusative | animate | утверди́тельного utverdítelʹnovo |
утверди́тельное utverdítelʹnoje |
утверди́тельную utverdítelʹnuju |
утверди́тельных utverdítelʹnyx |
inanimate | утверди́тельный utverdítelʹnyj |
утверди́тельные utverdítelʹnyje | |||
instrumental | утверди́тельным utverdítelʹnym |
утверди́тельной, утверди́тельною utverdítelʹnoj, utverdítelʹnoju |
утверди́тельными utverdítelʹnymi | ||
prepositional | утверди́тельном utverdítelʹnom |
утверди́тельной utverdítelʹnoj |
утверди́тельных utverdítelʹnyx | ||
short form | утверди́телен utverdítelen |
утверди́тельно utverdítelʹno |
утверди́тельна utverdítelʹna |
утверди́тельны utverdítelʹny |