From Old Church Slavonic февроуари (fevruari), from Byzantine Greek Φεβρουάριος (Phebrouários), from Latin Februārius, from Latin februa, from Latin febris, from Proto-Indo-European *dʰegʰ- (“to burn”).
феврарь (fevrarĭ) m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | феврарь fevrarĭ |
феврарꙗ fevrarja |
феврари fevrari |
genitive | феврарꙗ fevrarja |
феврарю fevrarju |
феврарь fevrarĭ |
dative | феврарю fevrarju |
феврарема fevrarema |
февраремъ fevraremŭ |
accusative | феврарь fevrarĭ |
феврарꙗ fevrarja |
феврарѣ fevrarě |
instrumental | феврарьмь fevrarĭmĭ |
феврарема fevrarema |
феврари fevrari |
locative | феврари fevrari |
феврарю fevrarju |
феврарихъ fevrarixŭ |
vocative | феврарю fevrarju |
феврарꙗ fevrarja |
феврари fevrari |