шмекер • (šmeker) m (relational adjective шмекерски)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | шмекер (šmeker) | шмекери (šmekeri) |
definite unspecified | шмекерот (šmekerot) | шмекерите (šmekerite) |
definite proximal | шмекеров (šmekerov) | шмекериве (šmekerive) |
definite distal | шмекерон (šmekeron) | шмекерине (šmekerine) |
vocative | шмекеру (šmekeru) | шмекери (šmekeri) |
count form | — | шмекера (šmekera) |
Borrowed from German Schmecker.
шме̏кер m anim (Latin spelling šmȅker)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | шмекер | шмекери |
genitive | шмекера | шмекера |
dative | шмекеру | шмекерима |
accusative | шмекера | шмекере |
vocative | шмекеру | шмекери |
locative | шмекеру | шмекерима |
instrumental | шмекером | шмекерима |