шпагоглота́тель (špagoglotátelʹ) + -ница (-nica)
шпагоглота́тельница • (špagoglotátelʹnica) f anim (genitive шпагоглота́тельницы, nominative plural шпагоглота́тельницы, genitive plural шпагоглота́тельниц, masculine шпагоглота́тель)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | шпагоглота́тельница špagoglotátelʹnica |
шпагоглота́тельницы špagoglotátelʹnicy |
genitive | шпагоглота́тельницы špagoglotátelʹnicy |
шпагоглота́тельниц špagoglotátelʹnic |
dative | шпагоглота́тельнице špagoglotátelʹnice |
шпагоглота́тельницам špagoglotátelʹnicam |
accusative | шпагоглота́тельницу špagoglotátelʹnicu |
шпагоглота́тельниц špagoglotátelʹnic |
instrumental | шпагоглота́тельницей, шпагоглота́тельницею špagoglotátelʹnicej, špagoglotátelʹniceju |
шпагоглота́тельницами špagoglotátelʹnicami |
prepositional | шпагоглота́тельнице špagoglotátelʹnice |
шпагоглота́тельницах špagoglotátelʹnicax |